Nie żyje Jan Lityński, działacz uhonorowany Medalem 25-lecia NSZZ Policjantów

– W nocy z piątku na sobotę – wspomina Roman Hula – ruszyliśmy we czwórkę samochodem sierż. sztab. Heńka Kolendra do Warszawy. Nie udało nam się dotrzeć do Jacka Kuronia, więc list /list otwarty do premiera/ wręczyliśmy uczestnikowi Okrągłego Stołu, posłowi Janowi Lityńskiemu, którego wyrwaliśmy ze snu. Kiedy go przeczytał, mocno, bez zbędnych słów, uścisnął mi rękę. Wtedy już wiedziałem, że dobrze trafiliśmy i że list dotrze do adresata…

W 2015 roku Jan Lityński wziął udział w uroczystościach jubileuszu 25-lecia powstania NSZZ Policjantów w Komendzie Miejskiej Policji w Piekarach Śląskich

Obecni byli funkcjonariusze, którzy próbowali wówczas utworzyć niezależny związek a także Roman Hula, były szef piekarskiej Komendy, który w 1989 wraz z grupą milicjantów wystosował list do premiera Tadeusza Mazowieckiego, zawierający m.in. postulaty rozdzielenia MO i Służby Bezpieczeństwa, reorganizacji ZOMO, przywrócenia do pracy w milicji funkcjonariuszy zwolnionych z przyczyn politycznych oraz utworzenia związku zawodowego milicjantów.
Uroczystość była także okazją do wręczenia medali upamiętniających 25 lecie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Policjantów. Jednym z działaczy, którego wówczas uhonorowano Medalem XXV – lecia NSZZ Policjantów był właśnie Jan Lityński.

***************************************
Nie żyje Jan Lityński organizator i uczestnik studenckich wystąpień w marcu 1968 r., skazany na 2,5 roku więzienia. Pracował jako robotnik, następnie programista komputerowy. W 1976 r. współzałożyciel „Biuletynu Informacyjnego”, pierwszego pisma ukazującego się poza cenzurą. Wielokrotnie aresztowany. W 1977 r. współredaktor „Robotnika”, niezależnego pisma na rzecz zakładania wolnych związków zawodowych. Członek KSS „KOR”, współpracownik Biura Interwencyjnego KSS „KOR” i „Krytyki” (członek redakcji).
W 1980 r. doradca władz NSZZ „Solidarność”. Autor uchwalonego przez I Zjazd „Solidarności” Posłania do Ludzi Pracy Europy Wschodniej. W 1981 r. w stanie wojennym internowany, a następnie aresztowany. Po ucieczce z przepustki z więzienia od 1984 r. w solidarnościowym podziemiu, członek Regionalnego Komitetu Wykonawczego NSZZ „S”, Region Mazowsze. W 1989 r. uczestnik obrad Okrągłego Stołu. Wybrany do Sejmu RP w 1989 z woj. wałbrzyskiego.
W latach 1989-2001 poseł na Sejm, m.in. przewodniczący Komisji Polityki Społecznej i Komisji Służb Specjalnych. Od 1990 r. w ROAD, następnie w UD i UW (wiceprzewodniczący). W latach 2008-2010 doradca PLL LOT do spraw społecznych, mediator sporów.
Odznaczony został Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą